ආලෝකය හා සාපේක්ෂතාවාදය

ආලෝකය හා සාපේක්ෂතාවාදය දෙක ගැන කතා කළොත්, සරළව කිව්වොත් දෙකම තේරුම් ගන්න අමාරු විෂයයන් දෙකක්.

පොඩි ගැටළු දෙකක් ගමු.

1. ඔබ ආලෝකයේ වේගයෙන් ගමන් කරනවා නම් ආලෝකය ඔබට පෙනෙන්නේ කොයි ආකාරයෙන්ද?

ඔබ ආලෝකයේ වේගයෙන් යන විට ආලෝකය තවමත්, ආලෝකයේ වේගයෙන් ගමන් කරනවා ඔබට දකින්නට පුළුවන්. ඉතින් න්‍යායාත්මකව බැලුවොත් එය සම්පූර්ණයෙන්ම සාමාන්‍ය ආකාරයට සිදු වනවා පෙනේවි. මේක කියවෙන්නෙ අයින්ස්ටයින්ගේ විශේෂ සාපේක්ෂතාවාදයේ.

අපේ සූර්යයා වටේ අපි අති විශාල වේගයකින් ගිහිල්ල, සූර්යයා අභ්‍යාවකාශය තුළ විශාල වේගයකින් ගිහිල්ල, අපගේ මණ්දාකිණිය ඊටත් වඩා විශාල වේගයකින් ත්වරණය වෙලා උනත්, ආලෝකය ඒ කිසිම වේගයක සම්බන්ධයක් නැතිව ආලෝකයේ වේගයෙන්ම ගමන් කරනු ඇති.

2. අපිට ආලෝකයට වඩා වේගයෙන් ගමන් කළ හැකිද?

ගණං හදල, පරීක්ෂණ කරල කියන විදිහට ආලෝකයේ වේගය, තත්පරයට මීටර් 299,792,458 යි. ඔය වේගෙන් යන්න පුළුවන් නම් අපිට තත්පරයකින් ලෝකේ වටේ වට හතහමාරක් යන්න පුළුවන්.

ඒක ඇවිල්ල අපි දන්න වේගවත්ම දේනෙ. හරි, ඇයි ඒත් මේ වේගෙන් යන්න මේ තරම් අමාරු??? අපි හිතමු, ඔය ගුරුත්වාකර්ෂණය, ඝර්ෂණය වගේ ප්‍රතිරෝධී බල නෑ කියල. එහෙනම් ඉතින් ත්වරණය වෙවී වෙවී හිටියොත් අපිට කවද හරි ආලෝකයේ වේගයට යන්න පුළුවන් කම තියෙන්න ඕනෙ. නැද්ද?

පොඩි ගැටළුවකට තියෙන්නෙ, එහෙම හරි යන්නෙ නෑ.

අයින්ස්ටයින් ඒකටත් පොඩි කේස් එකක් දාල තියෙනව එයාගෙ "සාපේක්ෂතාවදය" තියරියෙදි.

ඒකෙ කියන විදිහට මොකක් හරි චලනය වන වස්තුවක වේගය වැඩි වීමත් සමඟ, ඒකෙ ස්කන්ධයත් වැඩි වෙනවා. එහෙම ගත්තම, වස්තුව ආලෝකයේ වේගයට එළඹෙනකොට එහි ස්කන්ධය අනන්තයක් වෙනවා. එහෙම අනන්තයක වස්තුවක් චලනය කරවන්න අනන්ත ශක්තියක් අවශ්‍ය වෙනවා. 

ඉතින් එහෙම ශක්ති ප්‍රභව මේ විශ්වයේ තියෙනවද කියල නම් අපි දන්නෙ නෑ. 

ඉතින් මේ අවස්ථා දෙක ගත්තම, දෙකම තේරුම් ගන්න අපහසු අවස්ථා දෙකක්. තවත් මේ වගේ අවස්ථා අපිට හමු වෙනවා ඉහත කිව්ව විෂයන් දෙක ගැන කතා කරනකොට. 

මේ ලිපිය බ්ලොග් වසන්තය වෙනුවෙයි. 

බ්ලොග් වසන්තය වෙනුවෙන් ලියවෙන සියළු බ්ලොග් ලිපි කියවන්න "ලක් දැල බ්ලොග් කියවනය"ට යන්න.